برای بیان و بررسی مطلب بالا ابتدا به مطالب مورد نیاز مهندسین دارای پروانه مهندسی و نحوه امکان همکاری آنها خواهیم پرداخت.
همانطور که می دانیم مطابق قوانین سازمان نظام مهندسی، مهندسین حق شرکت در آزمون رشته مربوط به خود را بعد از گذشت سه سال از مقطع کارشناسی (لیسانس) یا دو سال از کارشناسی ارشد (فوق لیسانس) و یا یک سال بعد از دکتر را دارند.
این آزمون در رشته های دارای پروانه اشتغال مهندسی یعنی رشته های سازه (عمران)، معماری، برق، مکانیک، ترافیک، نقشه برداری و شهرسازی برگزار می شود که دو رشته سازه و معماری خود دارای سه پروانه نظارت، طراحی و اجرا می باشد البته در چند سال اخیر رشته برق و مکانیک نیز دارای پروانه های جداگانه نظارت، طراحی و اجرا شامل شده است. علاوه بر اینها آزمون نظام مهندسی در صلاحیت های طرح و اجرای گود، پی و سازه نگهبان و ارزیابی، طرح و اجرای بهسازی که مربوط به شاخه های تخصصی تر رشته عمران می باشد برگزار می‌شود. (البته شرایط آزمون صلاحیت های جدید عمران متفاوت می باشد که می توانید برای مطالعه بیشتر در این خصوص به دفترچه راهنمایی آزمون دستورالعمل ثبت نام مجموعه آزمون‌های نظام مهندسی ساختمان مراجعه نمایید).
همچنین می‌توان گفت که پروانه اشتغال به كار مهندسی در چهار درجه، «پایه 3»، «پایه 2»، «پایه 1» و «ارشد» صادر می شود. برای متقاضیان «پروانه اشتغال» با داشتن سوابق تجربی یا كارآموزی به میزان مندرج در ماده 5 «پروانه اشتغال» «پایه 3» صادر می گردد. جهت ارتقاء از «پایه 3» به «پایه 2» داشتن 4 سال و از «پایه 2» به «پایه 1» 5 سال و از «پایه 1» به «ارشد» 6 سال سابقه كار حرفه ای در پایه قبلی و موفقیت در آزمون مربوط ضروری است.
در هر برش زمانی ظرفیت اشتغال بکار مهندسین طراح و ناظر در پایه های ۳، ۲، ۱ و ارشد به ترتیب عبارتست از:
- پایه۳ــــــــــ۸۰۰۰مترمربع
- پایه۲ـــــــــــ۱۲۰۰۰مترمربع
- پایه۱ــــــــــ۱۶۰۰۰مترمربع
- ارشدـــــــــــ۲۰۰۰۰ متر مربع
طبق ماده ۴ قانون نظام مهندسی و كنترل ساختمان ظرفیت اشتغال به کار نظارت و طراحی مهندسین برای مهندسین در نظر گرفته می شود. البته مطابق ماده ۱۳ قانون نظام مهندسی و کنترل ساختمان ظرفیت اشتغال دارندگان پروانه اشتغال در رشته های مختلف و در هر استان به پیشنهاد نظام مهندسی استان و تصویب وزارت مسکن تعیین می شود که این خود بستگی به عوامل مختلفی همچون تعداد مهندسین، ظرفیت ساخت و ساز و عوامل دیگر دارد.
از سوی دیگر نحوه ارجاع کار و یا اخذ کار برای هر صلاحیت رشته های مختلف نسبت به محل سکونت مهندسین (محل به کار گیری پروانه ساختمانی) متفاوت می باشد که به طور کلی می توان گفت اخذ کار برای صلاحیت اجرا و طراحی به صورت آزاد و توسط خود مهندسین انجام می شود اما اخذ کار نظارت نسبت به استان ها متفاوت می باشد به طور مثال در استان آذربایجان شرقی سیستم ارجاع کار نظارت وجود دارد که مهندسین براساس پایه صلاحیت و رشته بعد از انتخاب پروژه ها بسته به کارهای در حال نظارت خود بین افراد به صورت قره انتخاب می شود. که البته به علت تعداد زیاد مهندسین در هر رشته به خصوص رشته سازه میزان پروژه ارائه شده به هر فرد ممکن است در سال به یک مورد برسد!
حال با این اوصاف به نحوه امکان همکاری با شرکت های و دفاتر می پردازیم، معمولا شرکت های مختلف و دفاتر مهندسی برای افزایش توانایی شرکت و همچنین امکان اخذ پروژه های بیشتر اقدام به جذب مهندس همکار داری پروانه مربوط به خود میکن که بسته به نوع توافق امکان همکاری با این شرکت توسط خود فرد نیز وجود دارد اما در بسیاری موارد این شرکت ها تنها اقدام به استفاده از ظرفیت این افراد می کنند (البته در خیلی از موارد جذب شرکت های مجری امکان همکاری با این شرکت ها میسر می باشد.)
این شرکت ها به طور معمول اقدام به انعقاد قرارداد های یک ساله با مهندسین در قبال هزینه می کنند تا از ظرفیت پروانه آنها استفاده نمایند که بسته به نحوه همکاری و نوع شرکت مسئولیتهای مختلفی خواهند داشت. به طور مثال مسئولیت عضو امتیاز آور آرمایشگاه خاک و بتن بسیار کمتر از مسئولیت عضو شرکت مجری می باشد و قاعدتا در مقابل مبالغ پرداختی نیز به تناسب متفاوت خواهد بود اما در هر صورت توسیه اکید می گردد که در صورت واگذاری پروانه مهندسی خود تمام جوانب آن را بسنجید و در صورت امکان اقدام به همکاری حضوری با شرکت نمایید. در این بین دفاتر مهندسی به علت آنکه به صورت حقیقی اداره می شوند مهندسین مستقیما خود درگیر پروژه ها می باشند.
حال به مشکل شرکت ها برای اخذ و همکاری با مهندسین دارای صلاحیت نگاهی می نماییم.
همانطور که گفته شد شرکت ها و دفاتر مهندسی نیاز به کارگیری مهندسین دارای پروانه برای ارتقا ظرفیت خود دارند اما این شرکت ها در بسیاری از موارد مجبور به رجوع به افراد سود جوء برای پیدا کردن این افراد هستن که متاسفانه این افراد در قبال دریافت مبالغی مهندسین را به شرکت ها مذکور معرفی می نمایند و از سوی دیگر مهندسین نیز به علت عدم ارتباط مستقیم در مراحل قرارداد با این شرکت ها بعد از انعقاد و امضا قرارداد دچار سو تفاهم هایی می شوند که منجر به ایجاد مشکلاتی برای خود فرد و آن شرکت می گردد.
از سوی دیگر در صورت عدم استفاده از این قبیل افراد شرکت ها به ناچار اقدام به انجام روال معمول جذب همکار می نمایند که در این صورت زمانی بسیار طولانی صرف جذب این افراد می شود و از سوی منجر به ایجاد هزینه مازاد برای این شرکت ها می گردد.
حال راهکار مناسب برای ایجاد ارتباط مستقیم بین شرکت ها و مهندسین چگونه می تواند باشد!؟
ما تمام این موارد را در شرکت تکین پیشه پیوند با استفاده از پلتفرم آنلاین مشاغل صنعت ساختمان پی وی کار ( Pvkar.ir ) با ایجاد فرم های لازم برای ایجاد ارتباط مسقیم بین مهندسین و شرکت ها و دفاتر ایجاد نموده ایم که می تواند برای رفع مشکلات بیان شده به کار گرفت.
